К 75-летию Великой Победы. Сайфулла Атауллович Бакиров

“Сөйләр сүзләр бик күп алар, иренмичә сөйләсәң”- дип язган бер шигырендә фронтовик шагыйрь Фатих Карим. Һәр мизгеле-айларга, атылган һәм пулясы кеше гомере бәрабәренә торган озын сугыш еллары кичеп чык та, кешеләргә сөйләр сүзең күп булмый диме соң?! Чүпрәле районының Татар Бизнәсе авылында туып үскән, шуннан сугышка чыгып киткзн, Бирлиннарны урап, шунда әйләнеп кайткан Сәйфулланың да фронт истәлекләре аз булмагандыр, никтер сөйләгәнен хәтерләмиләр. Фронт хатирәсен үзе сөйләргә теләмәгән Сәйфулла! Балаларына сөйләмәсә дә, сугыш истәлекләре Сәйфулланың җанында гына түгел, йөрәккә тиеп, үпкәсе белән ашказанын тишеп үтеп, умыртка баганасында оялаган дошман пулясында да гомере буена саклана иде үзе. Фашистлар өне туздырылды, сугыш, ниһаять, тәмамланды дигән көннәрдә генә кабат яраладылар аны. Операция өстәлендә мәңгелеккә китүенә дә шул пуля сәбәпче булды.

Әгәр Сәфулла фронт хатирәләрен сөйләргә уйласа, сүзен юлга кузгалган көненнән башлар иде, мөгаен. Алар күршедәге Мунчәли авылының Ләбиб блән бергә киттелә. Ләбибнең 11 айлык улы бар иде, Рафаил исемле. Үзе әле өйләнмәгән иде.

1942 елда сугышка алынгач, Оренбург өлкәсенең бер шәһәрчегендә бераз өйләнү сыман нәрә үткәреп, аларны авыр хәлдәге Ленинград юнәлешенә җибәргәннәр. Бүләккә бирелгән “Ленинград оборонасы өчен” медале дә раслый моны. Аларны Беренче Украина фронты, Суворов орденлы, Станислаский исмедәге понтон күперләр төзү бригадасы. Ләбиб белән гел бергә алар. Ләбиб сапер, Сәйфулла понтонер, ягъни, понтон күперләр төзүче. Алар үзара “туган!” дип кенә эндәшәләр. Менә бер көнне Ләбиб елга ярында мине эзләгәндә, ә Сәйфулла күпергә субайлар сугып йөргәндә яннарына гына снаряд төшеп ярыла. Шартлау дулкыны Сәйфулланы су эченә ата. “Туган син исәнме?”-дип Ләбибкә ташлана ул исен җыюга. Әмма дусты мәүгелеккә күзләрен йомган була. Шатлыклы Җиңү көненә якынлашканда гына бит... Сәйфулла шунда аулаграк урын табып кәбер казый да, ләхет алып, мөмкин булганча шартын китереп, Ләбибне җирли. Ә күз алында- әтисеннән елап аерылышкан Рафаил...

Сәйфулла Бакировны сугышчан бүләкләгә тәкъдим итү кәгазьләре ул узган фронт юлын беркадәр күз адына китерегә ярдәм итә: “Батырлык өчен” медаль, “Кызыл йолдыз” ордены, өченче һәм икенче дәрәҗә “Дан” ордены һәм бик күп юбилей орден-медальләре.

Сугыштан кайткач авыр яралы хәлендә, әле колхоз бригадир, әле мәктәп физкультуа укытучысы, әле клуб мөдире булып эшләгән, шахтага китеп эшләп, өй салырга акча белән кайткан. Умыртка баганасында мәкерле пуля утырган килеш туктаусыз эшләп йөрүендә дә, талантлы, киң күңелл җиде ул, Сабан туйларының җиде көрәшчесен үстерүендә дә- аның гайрәтлелеге чагылган.

Моего прадедушку зовут: Бакиров Сайфулла Атауллович. Это дедушка с маминой стороны. Он ушел на фронт в 1942 году в 17 лет.

Сайфулла бабай прошел всю войну и дошел до Берлина. Он служил в понтонно-мостовом батальоне понтонером.

Понтонер- это войска, которые строили понтонные моста через реку, чтобы Красная армия могла идти дальше. Это была очень ответственная и опасная работа, так как они всегда шли впереди Красной армии.

Батальон часто попадал под обстрел и весной 2945 год под Берлином мой прадедушка был ранен. Пуля задела его сердце, легкие, желудок и осталась в позвоночнике. Эту пулю он носил до последних минут своей жизни, которая периодически напоминала о себе ухудшением самочувствия и болями в позвоночнике. Также он был контужен и частично потерял слух.

За героизм и боевые заслуги на войне Сайфулла бабай был награжден орденом Славы третьей степени, орденом Славы второй степени, медалью за отвагу, орденом Красной Звезды и многими другими медалями.

Сайфулла бабай вернулся домой с орденом Славы и инвалидом первой группы. С головой окунулся в колхозные дела.

Познакомился с моей прабабушкой Розой. в их семье появилось семь сыновей. Третьем, из которых родился мой дедушка- Бакиров Рустем Сайфуллович.

Мы очень гордимся тем, что они защищали нашу Родину и, всегда будем помнить об этом...

Из воспоминаний Эльмиры Растямовны Хусаиновой, заведующей отделением медицинской реабилитации  пациентов с нарушением функция ЦНС Городскойкл инической больницы №7 г.Казани